Solidarity with a trans activist woman 'Demhat Aksoy' who is in hunger strike.

I defected to Sweden in October of 2017. I wanted a more peaceful life because I escaped from death and settled here. In this asylum process, I've had a lot of other world countries. When I lived here with Transphobias, I met racism after settling in. Life in the waiting process...
There is no life in this process. You're creating a daily routine. Everyone has the same routine. Because you live in smaller places away from the centers of the cities. There's nothing in the name of social activity. Get up in the morning, have breakfast, sleep, get up again, make dinner, and sleep. It's not your right when you want to be written to the gym. Because you don't have an ID card. Actually, you have no right to ID card. You have no right to receive post, no sports, no right to enter the entertainment centres, no inter-payment rights, no billing, no right to purchase (phone,car, etc.). In fact, you have no right but to breathe. Because every question has an ID card, and all the refugees in the waiting process have no right to access them. I've got a lot of questions here, but most importantly, Is our asset being identified by an ID-card?
Beyond a piece of paper, I want to live and escape from death. It hurts more than to be left here for another death. What can I do with the 2000 KR? When they settled here, they tied a salary like the 2000 KR and said they only gave it as a daily meal allowance. We don't pay rent, electricity, water and warming. Yes, it's beautiful. But we're human beings! We pay the Internet bill with the money provided, cleaning material, personal care products (waxing, razor, shampoo, cleaning equipment for washing clothes
and dishwashers etc.).
If you are a woman of trans, make-up material is important and you need to perform them with the given 2000 kr. The food we do in the waiting process is nothing but the idea of a yacht. We're more than that, and we need socialising, other rights, special areas. Considering these, I'm starting 30.04.2018 at 18.00 hours of Hunger Strike.
My decision is final and political action! In this process, the Swedish Immigration Administration is responsible for any situation that could happen to me! I will terminate my action if the immigration administration makes this situation more humane and has humanitarian corrections to the following problems.
Problems;
Granting wider powers to LMA cards
Putting additional incomes for the needs of people outside the food
Opening areas for social activities during standby
Regulation of trans-hospital processes

Love Will win!
Racism kills!
Demhat (Bella) Aksoy

Bu bir ‘Açlık Grevi’ metnidir 2017 yılı ekim ayında İsveç’e iltica ettim. Ölümden kaçtığım için daha huzurlu bir hayat isteyip buraya yerleştim. Bu iltica sürecinde diğer dünya
ülkelerinden farksız şeyler yaşadım. Transfobi ile yaşarken burayayerleştikten sonra ırkçılıkla tanıştım. Bekleme sürecinde hayat…
Bu süreçte aslında bir hayat yok. Kendinize günlük bir rutin oluşturuyorsunuz. Herkesin rutini de aynı. Çünkü şehirlerin merkezlerinden uzak daha küçük yerlerde yaşıyorsunuz. Sosyal aktivite adına hiçbir şey yok. Sabah kalk, kahvaltı yap, uyu, tekrar kalk, akşam yemeği yap, ve uyu uyuyabilirsen. Spor salonuna yazılmak istediğinde bu senin hakkın değil. Çünkü ID kartın yok. Aslında ID kartın yoksa hiçbir hakkın yok. Posta alma hakkın yok, spor hakkın yok, eğlence merkezlerine girme hakkın yok, inter alma hakkın yok, fatura ödeme hakkın yok, bazı konularda satın alma hakkın yok ( telefon, araba vs.). Aslında sadece nefes alıp verme hakkı dışında hiçbir hakkın yok. Çünkü her sorunda ID kart soruluyor ve bekleme sürecinde olan bütün mültecilerin bunlara erişmeye hakkı yok. Burada kafama takılan bir sürü soru var ama en önemlisi şu; Varlığımız bir ID-kart ile mi özdeşleştiriliyor?
Bir kağıt parçasının ötesinde ben yaşamak isteyen ve ölümden kaçan bir transım. Burada başka bir ölüme terkedilmek daha çok canımı yakıyor. 2000 kr ile ne yapabiliyorum?
Buraya yerleşirken 2000 kr gibi bir maaş bağladılar ve bunu sadece günlük yemek parası olarak verdiklerini belirttiler. Kira, elektrik, su ve ısınma ödemiyoruz. Evet çok güzel. Ama biz insanız! Verilen parayla temizlik malzemesi, kişisel bakım ürünleri (ağda, jilet, şampuan, kıyafet ve bulaşık yıkamak için temizlik malzemesi vs.), internet faturası ödüyoruz. Eğer trans bir kadın iseniz makyaj malzemesi önemli ve bunları da verilen 2000 kr ile gerçekleştirmeniz gerekiyor. Bekleme sürecinde yaptığımız ye, iç, yat fikri dışında bir şey değil. Biz bunlardan da öte bir insanız ve sosyalleşmeye, başka haklara, özel alanlara ihtiyacımız var. Bunları göz önüne alarak ben 30.04.2018 saat 18.00
itibariyle Açlık Grevine başlıyorum.
Kararım kesindir ve politik bir eylemdir! Bu süreçte başıma gelebilecek herhangi bir durumdan İsveç Göç İdaresi sorumludur! Göç idaresinin bu durumu daha insancıl hale getirmesi ve aşağıdaki sorunlara insancıl düzeltmeler yapması durumunda eylemimi sonlandıracağım.
Sorunlar;
LMA kartlara daha geniş yetkiler verilmesi
Yemek dışında insanlara ihtiyaçları için ek gelirlerin koyulması
Bekleme süresinde sosyal aktiviteler için alanlar açılması
Transların hastane süreçlerinden düzenlemeler yapılması

Her şeye inat aşk kazanacak!
Irkçılık Öldürür!

Demhat (Bella) Aksoy